جمعيت هلال احمرافغاني يا هرجمعيت ملي ديگر سازمان‌هاي ملي هستند که با تائيد حکومت ملي در راستاي اهداف بشردوستانه به حیث معاونین حکومت‌های مربوطه خدمت مي کنند. هنگامي که يک جمعيت ملي به وسيله کميته بين‌المللي صليب سرخ به رسميت شناخته مي‌شود، آن جمعيت يکي از مرکبه‌هاي نهضت محسوب مي‌شود ومي تواند عضويت فدراسيون بين‌المللي جمعيت‌هاي صليب سرخ و هلال احمر را درخواست کند.
هنری دونانت سویسی بنیان سازمانی مستقل با اهداف بشردوستانه و بی‌طرفانه را در سال 1864 میلادی نهاد. دولت وقت عثمانی در سال ۱۸۷۶ به جای استفاده از نشان صلیب‌سرخ از معکوس رنگ‌های پرچم خود یعنی هلال‌احمر در زمینه سفید برای جمعیت‌ملی خود استفاده کرد. امروز کشورهای مسلمان نشان هلال احمر را به عنوان نشان جمعیت‌ملی خود به کار می برند. جایگاه جمعیت هلال‌احمر از نظر عرف بین‌المللی بسیار حایز اهمیت است. صلیب‌سرخ و هلال‌احمر بین‌المللی، بزرگترین شبکه بشردوستانه غیرسیاسی و امدادرسانی جهان محسوب می‌شوند. جمعیت ملی افغانستان در قرن حاضر دارای سیر تاریخی زیر به هدف کاهش آلام بشری دارای نشان هلال احمر می باشد.
در اوایل سال 1308 هـ .خورشیدی مطابق (1929م.)به همت گروهی از افراد نوعدوست نشستی عام در باغ عمومی کابل زیر نام « مجلس امدادیه ملی » صورت گرفت.
مجلس فوق به هدف تشویق مردم جهت دستگیری آسیب دیدگان و نیازمندان برگزار شد.
عواطف بشردوستانه جهت سازماندهی این مجلس از خطابه‌ها و اعلان‌ها تا دعوت‌ها و دادخواهی‌ها؛ منجر به جهت دهی و تاسیس نظم سازمانی‌ای شد که از جلب اعانات و قسمی از معاشات و عواید شخصی مردم بهره‌مند شد. این نظم سازمانی بنیان جمعیت ملی را تشکیل داد.
در مجلس متذکره محمد ابراهیم مامور سابقه‌دار بلدیه به حیث رییس و خیرخواهانی دیگر به حیث معاون، خزانه‌دار و سایر ارکان و اعضای مجلس انتخاب شدند. مجلس امدادیه ملی با همان ساختار و ترکیب اولیه‌اش امور و تکالیف خیریه را به انجام می‌رساند تا جایی که به تاریخ 18 حوت سال 1308 هجری خورشیدی، محمد نادر شاه فرمانی را به امضای خویش به جوابیه مجلس امدادیه ملی فرستاد در حالی که در فرمان؛ آرزوی کامیابی مجلس امدادیه ملی را کرده بود.
مجلس امدادیه ملی با گذاشتن حق‌العضویت و تاسیس دارالیتام و دارالمساکین و مرستون بعد از گذشت سه سال به اساس تقاضای کنفرانس بین المللی نهضت در هاگ در ( 1932م ) مطابق 1311 هـ. ش. در چوکات وزارت مالیه به نام )محراب احمر( مدغم گردید. پس از مدتی به مربوطـات وزارت صحت عـامه پیوست.
در سـال( 1313 هـ. ش.) مطـابق ( 1934م. ) از مربوطات وزارت متذکره مجزا و به نام (هلال احمر) مسمی گردید. در واقع سال تاسیس رسمی جمعیت ملی به 1313 هجری خورشیدی برمی گردد.
هلال احمر در 20 میزان سال (1330 هـ. خ.) مطابق ( 1951م.) به اساس فرمان شاهی شماره (2166) با داشتن اساسنامه که حاوی صلاحیت ها و مکلفیت های این نهاد خیریه بود، تحت حمایه شاه وقت بصفت یک ارگان خیریه، ملی و مستقل به نام ( جمعیت هلال احمرافغانی ) تغیير نام کرد. محمد ظاهرشاه با اعلام حمایت از این ارگان خیریه، شاهزاده احمدشاه را به حیث اولین رییس افتخاری جمعیت ملی گماشت.
11 سنبله 1333 هـ خ بعد از تکمیل 10 ماده شناخت، معرفت و درخواست که با تصویب صلیب سرخ بحیث یک جمعیت افغانی به رسمیت شناخته شد. در همین سال بحیث 83 مین عضو فدراسیون بین المللی جمعیت های ملی صلیب سر خ و هلال احمرها شناخته شد.
از بدو تاسيس به اين طرف جمعيت به همراه دو مرکبه همکارش (فدراسیون بین‌المللی و صلیب سرخ جهانی) خدمات بشري را در سرتاسر کشور ارايه مي کند.
اهداف جمعيت ملي طبق اساسنامه مصوب مجمع عمومی 1391 هجری خورشیدی قرار زير است:
1. وقايه و کاهش آلام بشري با غيرجانبداري کامل، بدون تبعيض نژادي، جنسي، زباني، سمتي، عقيدتي، ديني، مذهبي، سياسي، ايديولوژيکي واجتماعي.
2. مساعدت به قربانيان منازعات مسلحانه و مصدومين حوادث طبيعي در حد توان.
3. اتخاذ تدابير لازم در جهت سهم‌گيري دررابطه به وقايه امراض، بهبود صحت عامه، کاهش مصايب و آلام بشري درحدود امکانات.
اصول اساسی هفت گانه
بشردوستی:-
نهضت بین المللی صلـیب سرخ و هلال احـمر به آرزوی کمک‌رساندن بدون تبـعیض به مجروحین میدان جنگ به وجود آمده است. در مأموریت ملی و بـین‌المللی خویش تلاش می‌ورزد تا در هر جایی همواره از آلام بشری جلوگیری کند وآن را کاهش دهـد. هدف آن حمایت از حیات، صـحت و تأمین احـترام انسان است. این نهضت تفــاهم متقابل، دوستی، همکاری و صلح پایدار را بین انواع بشر توسعه می‌دهد.
غیرجانبداری:-
این نهضـت هیچ نوع امتیازی به مـلیت، نـژاد، طبقه، عقاید دینی و مذهبی و نـظریات سیاسی نمی‌دهـد. تلاش مـی‌ورزد تا درد و رنج افراد را صرف با در نـظر داشت نیـازمندی ایشان و دادن حـق اولـویت به مصیبت‌های عاجل، تسکین دهد.
بی‌طرفی:-
این نهضت برای کسب و تداوم اعتماد همه‌گان، در مخاصمات طرف واقع نمی‌شود. هیچ‌گاهی درمناقشات سیاسی، نژادی، دینی، مذهبی و ایدیولوژیکی خود را درگیر نمی‌سازد.
استقلالیت:-
این نهضت مستقل است. جمعیت‌های ملی با آن‌که در خدمات بشردوستانه مددگار حکومت‌های خویش و تابع قوانین ممالک متبوعشان می‌باشند، باید همیشه خود مـختاری خویش را حفظ کنند تا قادر شوند همواره مطابق اصول نهضت عمل کنند.
خدمات رضاکارانه:-
صلیب سرخ و هلال احمر یک نهضت امدادرسان رضاکار است. در هیچ شرایطی در آرزوی کسب منفعت نمی‌باشد.
وحدت (یگانگی):-
در هر کشور باید فقط یک جمعیت هلال احمر یا صلیب سرخ وجود داشته باشد. جمعیت هلال احمر افغانی باید به روی همه‌گان باز بوده و خدمات بشردوستانه خود را در سرتاسر کشور ارایه کند.
جهانشمولیت:-
نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر که در آن همه جمعیت‌های ملی دارای مقام یکسان هستند و در کمک با همدیگر وظایف و مکلفیت‌های مساوی دارند، جهان‌شمول است.
این اساسنامه بر اساس قانون، پیروی از اهداف والای انسانی و رویکرد بشردوستانه در مطابقت با اصول اساسی نهضت و عطف توجه به وضعیت خاص کنونی کشور؛ زیر نام اساسنامه